Scolioseoperatie van Sonja.
Sonja ( om privacy redenen gefingeerde naam) was 12 jaar oud, toen zij een scoliose-operatie onderging. Hier volgt haar verhaal.
Juli 2012:
Tijdens de vakantie zagen we dat Sonja scheef liep. Bij terugkomst zijn we direct naar de huisarts gegaan. Deze bevestigde ons vermoeden van scoliose en verwees ons door naar de kinderorthopedie in een kinderziekenhuis. Wij konden hier pas in december 2012 terecht. Door bemiddeling van de huisarts werd dit augustus 2012.
Augustus 2012.
De harde feiten: een bocht van 52 graden boven en 40 graden onder. Het dringende advies was een Bosten-brace 23uur per dag gaan dragen en waarschijnlijk een operatie in de toekomst. De Brace is toen gelijk aangemeten door een uiterst vakkundige en sympathieke instrumentenmaker.
Hoe het verder ging:
Oktober 2012:
Op 3 Oktober 2012 een gesprek met de Professor in het ziekenhuis. Gezien Sonja de brace goed droeg heeft hij het dragen voortgezet. Een operatie was zijn in ziens echt nodig.
Februari 2013:
2e gesprek met de professor. Hij constateerde dat de bocht inmiddels sterk gegroeid was, 72 graden, dus dwars door de brace heen was gegroeid. Hij vond een operatie nu echt nodig en na instemming onzerzijds is Sonja direct op de wachtlijst gezet. De professor gaf zelf aan dat de wachtlijst ongeveer 6 maanden zou zijn, zijn secretaresse wist ons al te vertellen dat het op dat moment al meer dan 9 maanden was. Het verder dragen van de brace was volgens de professor overbodig en is besloten hier direct mee te stoppen.
Maart 2013:
De last neemt in de weken na het laatste bezoek sterk toe, pijn in haar rug, benauwdheid en kortademigheid. Na contact gezocht te hebben met de arts heeft hij een collega van hem teruggebeld, over de wachtlijst kon hij niets zeggen, een verwijsbrief voor de fysio was het maximale wat hij kon doen. Op zijn verzoek hebben we direct met het planbureau van het ziekenhuis gebeld om te informeren waar ze op de wachtlijst stond. Deze aardige meneer vertelde ons dat de wachtlijst inmiddels meer dan een jaar was!
April 2013:
Wij hebben contact opgenomen met onze verzekering en aangegeven waar we tegen aan liepen, de lange wachtlijst, scoliose die steeds erger werd en het feit dat ze “slechts” 80% van de kromming kunnen corrigeren, benauwd kind met pijn.
Iemand kwam met het bericht dat 1 van haar kennissen wist te vertellen dat er in Zürich, een zeer specialistische arts werkt puur gericht op scoliose. Met een extra specialisatie in het opereren van scoliose bij kinderen.Wij hebben een mogelijkheid gezien om een consult te krijgen bij deze arts die ernstig ontdaan was over het feit dat de bocht dermate snel groeit, inmiddels 80 graden, en er pas over een jaar in Nederland plaats is. Een eerder ingrijpen had de sterke groei in de laatste maanden van ruim 30 graden kunnen voorkomen. Nu nog een wachttijd van een jaar vind hij onacceptabel. Hij heeft ons geadviseerd om een nieuwe techniek toe te passen waarbij het resultaat op diverse vlakken meer dan positief is:
- niet de gehele rug fixeren maar een klein gedeelte (zie foto's) voordeel is een toekomstige meer flexibele rug en bewegingsvrijheid en een klein litteken/schade
- een korte operatie duur, dus ook minder kans op complicaties (4 uur i.p.v. 8 uur)
- een veel sneller herstel, 3 maanden i.p.v. 6 maanden.
- geen wachtlijst maar in goed overlegde laatste weken van het schooljaar zodat ze niet te veel van haar lessen hoeft te missen.
Op 18 juni vertrokken wij per auto naar Zurich. De dag er na moet Sonja zich in het ziekenhuis melden, en op 20 juni 2013 was het dan echt de grote dag van de operatie.
Na de operatie.
Met Sonja is alles goed afgelopen. Ze kan alles doen wat ze wil, en er zijn geen klachten of belemmeringen meer.
Ze hoopt dat ze met haar verhaal andere kinderen en hun ouders moed en vertrouwen gegeven heeft.